Δε μπορώ να σας περιγράψω πόσο παράξενο είναι να ξεκινάς ένα game στο PlayStation και το πρώτο όνομα που βλέπεις στους τίτλους αρχής να είναι το “Xbox Game Studios”. Δημιουργήσαμε ρωγμή στο multiverse απ’ ότι φαίνεται ύστερα από 30 χρόνια console wars, όμως μπορώ να πω με ασφάλεια πως χαίρομαι που επιτέλους θάψαμε αυτό το ανύπαρκτο τσεκούρι. Αλλιώς δεν θα ήμουν εδώ για να μοιραστώ μαζί σας την εμπειρία μου με το “Ninja Gaiden 4”.

H πρώτη επαφή μου με το franchise ήταν το δοξασμένο 2004, όπου το reboot της σειράς για τις νέες τότε κονσόλες, έφερε κι έναν από τους καλύτερους hack n’ slash τίτλους ever. Το πρόβλημα βέβαια ήταν πως ήταν αποκλειστικότητα του Xbox και το εξώφυλλο με τον Ryu ήταν σα να με κοιτάει στα μάτια κάθε φορά που το αντίκριζα στο μαγαζί. Μία δανεισμένη κονσόλα ύστερα από πάρα πολλά παρακάλια και υπερβολικά πολύ in-game ξύλο ήταν υπεραρκετά για να αγαπήσω το “Ninja Gaiden”. O super-ninja, Ryu Hayabusa, δημιούργημα του προσφάτως εκκλιπόντος, Tomonobu Itagaki, ενσάρκωνε ότι ακριβώς ήθελε ένας πιτσιρικάς να δει από έναν παντοδύναμο πρωταγωνιστή. Φρενήρη μάχη με επικά combos, τρελά parkour sequences και μία μυστηριώδη περσόνα που ήταν ο ορισμός του “cool” σε κάθε προεφηβική συζήτηση στο διάλειμμα του σχολείου.

Και μιας που είπα διάλειμμα, η αλήθεια είναι πως οι fans του franchise έπρεπε να περιμένουν για αρκετά μεγάλο διάστημα, έως ότου έρθει στα χέρια τους το “Ninja Gaiden 4”. Ο τίτλος λειτουργεί ως άμεσο sequel του “Ninja Gaiden 3” που κυκλοφόρησε το 2012. Το συγκεκριμένο, βάσει γενικής αποδοχής, δεν ήταν από τα entries που ενθουσίασαν. Με εξαίρεση το πολύ διασκεδαστικό combat, η υπερβολικά αυξημένη δυσκολία και η “ρηχή” προσέγγιση του gameplay, σίγουρα άφησαν τους παίκτες σε μεγάλο βαθμό παραπονεμένους. Την πικρία αυτή λοιπόν έρχεται να διώξει το τέταρτο installment, το οποίο για πρώτη φορά είναι υπό την επιμέλεια του studio της Team NINJA σε συνεργασία με την PlatinumGames. Ο συνδυασμός αυτός παντρεύει εξαιρετικά την φιλοσοφία της ακριβούς μάχης της Team NINJA, με το φαντεζί dynamic ύφος της PlatinumGames, σε ένα πολύ εντυπωσιακό τελικό αποτέλεσμα. Όμως όλα στην ώρα τους.

To game λαμβάνει χώρα σε ένα φουτουριστικό Tokyo που φέρει έντονα vibes Cyberpunk αισθητικής, με τις φωτεινές neon πινακίδες και την ηλεκτρονική μουσική να είναι βασικά χαρακτηριστικά της παρουσίασης. Πρωταγωνιστής αυτή την φορά δεν είναι ο αγαπημένος Ryu, αλλά ο νεαρός Yakumo, μέλος της φατρίας Raven που εναντιώνεται στην φατρία Hayabusa στην οποία ανήκει – ναι, σωστά μαντέψατε – ο Ryu. Ο Yakumo είναι πρακτικά νεοφερμένος στην νέα του μασκοφόρα οικογένεια, με το πρώτο του task σίγουρα να μην είναι μία αποστολή που θα έδινε κανείς σε έναν rookie super-ninja. H πόλη του Tokyo βρίσκεται στο έλεος μίας φρικτής κατάρας που δημιουργήθηκε όταν κάποιοι προσπάθησαν να αναστήσουν με μαύρη μαγεία το πτώμα ενός αρχαίου πλάσματος. Του Σκοτεινού Δράκου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μία αέναη βροχή (“μύασμα” την ονομάζουν) που καταστρέφει σιγά-σιγά την πόλη και φέρνει στην επιφάνεια διάφορες δαιμονικές οντότητες. Σκοπός του Yakumo είναι να βάλει τέλος στην κατάρα, με την βοήθεια άλλων μελών της φατρίας του, όπως ο Tyran, δάσκαλος των πολεμικών τεχνών που θα σας μάθει νέες δεξιότητες και η Umi, που σας παρέχει υποστήριξη στο πεδίο της μάχης και σας προμηθεύει με items ή contracts (side quests). Στην πορεία προστίθενται κι άλλοι, με την μεγαλύτερη (όχι και τόσο) έκπληξη να είναι αυτή του βετεράνου πλέον Ryu Hayabusa. Η δυναμική των δυο τους είναι ένα από τα καλύτερα στοιχεία του τίτλου, καθώς η νεανική απερισκεψία του Yakumo συνδυάζεται με την στωικότητα του Ryu και χτίζει μία πολύ ωραία σχέση που ξεκινά με μίσος λόγω των αντιμαχόμενων φατριών, και καταλήγει σε ένα επικό team-up. Το γεγονός πως το “Ninja Gaiden 4” δεν κάνει focus στον Ryu αυτή την φορά, το βοηθά αφάνταστα ώστε να γίνει πιο γρήγορα κατανοητό από τους νεοφερμένους, οι οποίοι θα έρθουν σε επαφή με έναν νέο ήρωα και θα μάθουν από το μηδέν την ιστορία του.

Το βαρύ πυροβολικό ενός τέτοιου game είναι προφανώς η μάχη του. Και ενώ οι προκάτοχοί του δεν υστερούσαν ποτέ σε αυτόν τον τομέα, το “Ninja Gaiden 4” καταφέρνει όχι μόνο να την κρατήσει ελκυστική και διασκεδαστική, αλλά και να την κάνει προσιτή για τους νέους fans. To αστραπιαίο hack n’ slash combo building μοντέλο που έχουμε δει σε τίτλους όπως το “Nier: Automata” είναι ίσως καλύτερο από ποτέ. Ο Yakumo πέρα από την βασική στάση μάχης που έχει με τα διπλά του katanas, χρησιμοποιεί το αίμα που αντλεί από τους αντιπάλους του για να μπει σε Bloodraven Form, όπου οι επιθέσεις του γίνονται με ένα τεράστιο σπαθί που είναι ιδανικό για λίγα, αλλά πολύ δυνατά hits. To recharge γίνεται εκτελώντας κινήσεις Obliteration. Το έντονο στοιχείο του gore και των τεράστιων κοιλίδων αίματος δένουν πολύ ωραία με το στυλ μάχης του Yakumo, o οποίος μπορεί να εκτελέσει αυτές τις κινήσεις σε εχθρούς με κομμένα μέλη. Η τεχνική του perfect dodge είναι προφανώς παρούσα και θεωρώ πως δεν χρειάζεται να επεκταθώ με πολλές εξηγήσεις. Τα combos συνδυάζονται σε έδαφος και αέρα, και παράλληλα με τη χρήση του γάντζου σας, θα μπορέσετε πολλές φορές να ξεφύγετε από μία δύσκολη κατάσταση και να προσδιορίσετε εκ νέου την στρατηγική σας. Ο Yakumo μπορεί με συνεχή χτυπήματα και parries να μπει σε Berserk Mode, όπου μπορεί να εκτελέσει Bloodbath Kills σε απλούς εχθρούς ή να σκάσει τεράστιο damage σε bosses. Oι αλλαγές όπλων mid-combo οδηγούν σε άπειρους συνδυασμούς όσο προχωράτε πιο βαθειά στο game με το νέο training mode που βλέπουμε για πρώτη φορά να είναι πραγματικά σωτήριο. Από άποψη σχεδιασμού και φιλοσοφίας, θεωρώ πως η μάχη έχει ότι θα μπορούσε να ζητήσει ο οποισδήποτε OG fan. Έχει γρήγορο ρυθμό, απαιτεί ακρίβεια, καλά αντανακλαστικά και κυρίως υπομονή. Μην αφήσετε τον φρενήρη ρυθμό των χτυπημάτων να σας δώσουν την εντύπωση πως μπορείτε να αποφύγετε αντίστοιχα γρήγορα τους αντιπάλους σας. Γιατί θα το μετανιώσετε πολύ σύντομα…

Το level design του Tokyo έχει διαμορφωθεί έτσι ώστε να εκμεταλλευτεί την διάβρωση της πόλης για να δημιουργήσει φυσικά εμπόδια, και το μεγάλο ύψος των κτιρίων για να δημιουργήσει δέος. Πάρα την γραμμική τους δομή, όλα τα σημεία της πλοήγησής σας σάς δίνουν πάντοτε προκλήσεις στο parkour και επιλογές διαφυγής στη μάχη. Στις ελάχιστες περιπτώσεις stealth που αντιμετωπίσαμε, το ύψος μάς βοήθησε για πολύ εντυπωσιακά assassinations, αλλά μέχρι εκεί. Ούτως ή άλλως δεν φτιάχτηκε με αυτόν τον γνώμονα. Οπτικά παρουσιάζει μία πολύ όμορφη εικόνα, αν και δεν θα το έβαζα σε κατηγορία ΑΑΑ για το τελικό αποτέλεσμα. Τα εφέ του ray-tracing είναι πολύ αξιοπρεπή, με το mode των 60 καρέ να είναι αρκετά choppy θα έλεγα.

Στον ηχητικό τομέα ο τίτλος παίρνει μεγάλο respect τόσο για τις μουσικές επιλογές, όσο και για τα εφέ. Ο αντίλαλος των όπλων σας, οι μεταμορφώσεις, τα parries, τα perfect dodges και οι κραυγές αποτυπώνονται φανταστικά, με πολλά κομμάτια ηλεκτρονικής μουσικής να πλαισιώνουν τις σφαγές μέσα σε αυτό το future-neon σκηνικό. Αντιστοίχως, πολύ καλή δουλειά έχει γίνει και από την ομάδα του αγγλικού voice-acting, κάτι το οπoίο με εξέπληξε πραγματικά πολύ ευχάριστα.

Από άποψη δυσκολίας, η Team NINJA σίγουρα έβαλε νερό στο κρασί της αναφορικά με το πόσα χειρηστήρια θέλησε να μας κάνει να σπάσουμε, αν και νομίζω οι κάτοχοι Xbox που έχουν παίξει τα προηγούμενα δεν θα βρουν μεγάλο challenge στο συγκεκριμένο. Όχι πως δεν υπάρχει βέβαια. Το “Ninja Gaiden 4” έρχεται με 4 επίπεδα δυσκολίας: Hero (auto-blocks και auto-dodges), Standard, Master Ninja και Death Wish. Εγώ πάντως, για όσο μου επέτρεπε η νοητική μου σωφροσύνη (πριν μπει το “παρά” από μπροστά) άντεξα για περίπου το 70% του χρόνου στη Standard προτού την ρίξω στο Hero. Δεν είμαι πολύ περήφανος (σίγουρα πολύ εκνευρισμένος), αλλά κάποια στιγμή έπρεπε να τελειώσω το game για να βγει το review. Δεν μπορώ να επιβεβαιώσω αν όντως η Standard δυσκολία είναι πιο forgiving συγκριτικά με παρελθοντικούς τίτλους, όμως θεωρώ πως είναι αρκετά προσβάσιμη στους νεοφερμένους που έχουν μηδενική εμπερία με το είδος. Το νέο Training Mode που προαναφέραμε είναι πραγματικά υπερπολίτιμη προσθήκη και πιστέψτε με θα σας βοηθήσει αφάνταστα να βελτιωθείτε όχι μόνο στις κινήσεις σας, αλλά και στον τρόπο που διαβάζετε το HUD για να έχετε την αίσθηση της τοποθεσίας των αντιπάλων και του ποιός πρόκειται να επιτεθεί. Σημαντικό στοιχείο είναι πως η δυσκολία είναι fully customized, οπότε αν θέλετε να παίξετε στο Hero, μπορείτε κάλλιστα να απενεργοποιήσετε όλες τις auto επιλογές για να έχετε πλήρη έλεγχο του Yakumo στην μάχη. Νέα προσθήκη αποτελεί το Chapter Select όπου μπορείτε να επαναλάβετε οποιοδήποτε κεφάλαιο με τον Yakumo ή τον Ryu. Επίσης στο τέλος του game υπάρχουν Τrials, που είναι ουσιαστικά challenges για τους πολύ hardcore παίκτες.

Στα αρνητικά θα έβαζα τα πολύ σπασμωδικά animations του Yakumo όταν είναι εκτός μάχης, με την κίνησή του να είναι ένα ατελείωτο dash που κουράζει από ένα σημείο κι έπειτα. Τα άλματά του είναι επίσης κάπως κακόφτιαγμένα, με την ταχύτητά τους να θυσιάζει το καλό animation. Eπίσης, τα cutscenes δεν είναι και κάτι το ιδιαίτερο από άποψη συναισθήματος των ηρώων, σφάλμα το οποίο επίσης οφείλεται στην μετριότητα του animation.

Σε τελική ανάλυση, το “Ninja Gaiden 4” είναι το δυναμικό comeback ενός franchise που περίμενε 13 χρόνια να βροντοφωνάξει την παρουσία του. Δε ξέρω αν περίμενε να λήξει ο πόλεμος των κονσολών, όμως σίγουρα μόνο καλό μπορεί να του κάνει, αφού πλέον μπορούν να το χαρούν περισσότεροι άνθρωποι. Και χάρη στην δομή του, θα καταφέρει να κερδίσει ακόμα περισσότερους. Είναι ένα φιλικό καλωσόρισμα στη νέα φουρνιά και μία ζεστή αγκαλιά σε όλους τους παλιούς υποστηρικτές, που είμαι απολύτως πεπεισμένος πως θα το αγαπήσουν. Ο πυρήνας του δεν χρειάστηκε να αλλάξει. Κρατάει αυτοτελή την ταυτότητα του βίαιου ξεκοιλιάσματος σε χρόνο DT, σε ένα setting καθηλωτικό και με δύο πρωταγωνιστές που λειτουργούν σε μία άγρια αρμονία Yin και Yang που θα απολαύσετε όσο δεν φαντάζεστε.

Ευχαριστούμε θερμά το Xbox PR για την παραχώρηση του key code για τις ανάγκες του review.