Η Gearbox υποσχέθηκε στους φανς ότι το Borderlands 4 θα επέστρεφε στις παλιές καλές εποχές των shooters, διατηρώντας την ίδια μαγεία που έκανε το Borderlands 2 τόσο ξεχωριστό. Σε μεγάλο βαθμό, το νέο μέλος της σειράς κρατάει αυτή την υπόσχεση. Πρόκειται για ένα Borderlands που έχει μια ξεχωριστή ιστορία. Ωστόσο, ο τίτλος απέχει πολύ από την τελειότητα. Ακόμη και τα βασικά του στοιχεία φαίνεται να λείπουν, ενώ τα τεχνικά θέματα που τον μαστίζουν, δίνουν την εντύπωση ότι το Borderlands 4 χρειαζόταν περισσότερο χρόνο ανάπτυξης.

Η πλοκή διαδραματίζεται έξι χρόνια μετά τα γεγονότα του Borderlands 3, ύστερα από το περιστατικό του “Moonfall”. Σε αυτό, ο πλανήτης Elpis φαίνεται να καταλύει την ίδια τη δομή του χρόνου και να ισορροπεί πλέον στο κέντρο του ουρανού, με τον πλανήτη Kairos σε ένα εντυπωσιακό οπτικό θέαμα. Όσοι έχουν παίξει το Borderlands 3 θα θυμούνται αυτό το γεγονός από το τέλος του παιχνιδιού.

Ο πλανήτης Kairos βρίσκεται στο αποκορύφωμα ενός πολέμου μεταξύ δύο κύριων φατριών: των Psychos και του Order, μιας ομάδας γαλαξιακών κατακτητών που κυβερνάται από τον Timekeeper. Χωρίς να υπεισέλθουμε σε περισσότερες λεπτομέρειες της πλοκής ώστε να αποφύγουμε τα spoilers, οι παίκτες αναλαμβάνουν το ρόλο ενός Vault Hunter, όπως συνήθως, ο οποίος καταφθάνει στον πλανήτη Kairo με στόχο την αναζήτηση νέων Vaults (Θησαυροφυλακίων). Σύμφωνα με τις φήμες, αυτατ είναι σκορπισμένα σε όλο τον πλανήτη, και για να γίνουν τα πράγματα ακόμα πιο ενδιαφέροντα, ο Timekeeper φέρεται να ελέγχει και ένα από αυτά.

Όπως και τα προηγούμενα παιχνίδια, έτσι και το Borderlands 4 είναι FPS. Οι παίκτες περνούν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους πολεμώντας εχθρούς, συλλέγοντας όπλα για να γίνονται ακόμα πιο δυνατοί και φτιάχνοντας σταδιακά τον χαρακτήρα με τον οποίο θέλουν να διασκεδάσουν.

Ωστόσο, οι Vault Hunters σε αυτό το Borderlands θα μπορούσαν να θεωρηθούν οι λιγότερο εντυπωσιακοί χαρακτήρες μέχρι και σήμερα στην σειρά. Η Vex είναι η Siren αυτής της περιπέτειας, της οποίας οι ικανότητες προσαρμόζονται στο στοιχείο του όπλου που θα χρησιμοποιεί. Ο Rafa είναι ένας Exo-Soldier, εξοπλισμένος με κάποια πολύ καλά γκατζετάκια, η Harlowe είναι η Graviar με δεξιότητες που μπορούν να αψηφήσουν την βαρύτητα, και ο Amon είναι ο Forgeknight που καυχιέται για τις δυνάμεις του χάρη στη χρήση του τσεκουριού.

Οι Vault Hunters δεν αποτελούν καμία έκπληξη ως προς τη δημιουργία τους, με πολλούς από αυτούς να δίνουν την αίσθηση της έλλειψης έμπνευσης. Οι ατάκες φαίνονται πολύ προβλέψιμες και οι προσωπικότητές τους (ή μάλλον η έλλειψη αυτών) δυσκολεύονται να αφήσουν το στίγμα τους στον τίτλο όπως είχε συμβεί για παράδειγμα στο Borderlands 2. Τα προβλήματα με τους χαρακτήρες ωστόσο, δεν οφείλονται μόνο στην άνοστη προσωπικότητα και το στυλ τους αλλά αποτελούν επίσης μια ανάμεικτη εμπειρία όσον αφορά το gameplay τους.

Παρόλο που υπάρχει μεγάλος χώρος για πειραματισμό, με κάποια ενδιαφέροντα builds για αυτούς τους τέσσερις χαρακτήρες του Borderlands 4, δεν είναι ισορροπημένοι ως προς τη διασκέδαση και την ποικιλία που μπορούν να προσφέρουν. Η Vex, για παράδειγμα, είναι η πιο αδύναμη από τους τέσσερις, χωρίς πραγματικά να έχει συναρπαστικές δεξιότητες που να την κάνουν να φαίνεται κάπου χρήσιμη.

Η σειρά Borderlands πάντα προσπάθησε να δημιουργήσει μοναδικές εντυπώσεις πέρα από το συνηθισμένο shooting – looting και δυστυχώς, η Vex δεν προσφέρει πολλά σαν χαρακτήρας. Το σύνολο των ικανοτήτων της στερείται βάθους και ανεξάρτητα από τις προσπάθειες τις, ποτέ δεν δημιουργείται η εντύπωση ότι το gameplay του παιχνιδιού με αυτή την ηρωίδα είναι διασκεδαστικό. Οι Δεξιότητες (skill tree) της, επίσης, φαίνεται να μην έχουν την ίδια ισχύ και επίδραση στο gameplay σε σχέση με τους υπόλοιπους χαρακτήρες του τίτλου.

Ενώ η Harlowe μπορεί να προκαλέσει μαζικές εκρήξεις ζημιάς και ο Amon να ρίξει τσεκούρια στους εχθρούς για να τους παγώσει, οι δεξιότητες της Vex δεν εξυπηρετούν κάποιον σκοπό στη μάχη και οι δυνάμεις τις μοιάζουν ανεπαρκείς. Το “Phase Phamiliar” της, ίσως, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως η καλύτερη επιλογή, αλλά δίνει την αίσθηση ενός υποβοηθηματος για παίκτες που δεν παίζουν μόνοι και χρειάζονται έναν συμπαίκτη για revive.

Βέβαια, η πραγματική διασκέδαση έρχεται αργότερα στο Borderlands 4, όταν ξεκλειδώσουμε τα αντικείμενα κλάσης και μπορούμε να πειραματιστούμε πλήρως με τος πόντους των αναβαθμίσεων των δεξιοτήτων. Ωστόσο, μετά από δοκιμή, και περνώντας περισσότερο χρόνο με τον Amon, δίνεται η εντύπωση πως είναι ο πιο δυνατός σε σχέση με τους υπόλοιπους χαρακτήρες του τίτλου.

Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι το Borderlands 4 δεν προσφέρει δράση κάθε στιγμή με το εθιστικό του gameplay. Το gunplay είναι το καλύτερο που έχει υπάρξει στη σειρά, με κάθε όπλο να βγάζει μια μοναδική αίσθηση όταν το κρατάμε και όταν πυροβολάμε. Νέες μάρκες στα όπλα, όπως η Order, η Daedalus και η Ripper παρέχουν συγκεκριμένες επιλογές, για να μας δώσουν μια ιδέα του τι μπορεί περιμένει τον παίκτη με τον εκάστοτε οπλισμό.

Τα όπλα της Order είναι φορτιζόμενα και εκτοξεύουν συχνά βλήματα ενεργειακού τύπου. Τα όπλα της Daedalus προσφέρουν δύο τύπους elemental πυρομαχικών που μπορούν να εναλλάσσονται κατά τη διάρκεια της μάχης, ενώ τα όπλα της Ripper λειτουργούν με περιστροφική μηχανή και πυροβολούν συνεχώς όσο κρατιέται πατημένο το κουμπί πυροβολισμού. Προσωπικά, τα όπλα της Jakobs εξακολουθούν να προτιμώνται έναντι των υπόλοιπων. Υπάρχει κάτι ιδιαίτερο στο να πυροβολείς με αυτά τα βαριά και ακριβή όπλα που τα κάνει να ξεχωρίζουν. Τα sniper rifles και τα hand cannons είναι ιδιαίτερα αγαπημένα.

Γενικά, δεν υπάρχουν πολλά προβλήματα σχετικά με το σύστημα του loot και το gunplay στο Borderlands 4. Τα όπλα είναι διασκεδαστικά, ακόμα κι αν το μεγαλύτερο μέρος του loot που θα συλλέξουν οι παίκτες να είναι για πέταμα (junk όπως τα λέει), και φυσικά οι προτιμήσεις σε όπλα μπορεί να διαφέρουν από άτομο σε άτομο.

Ωστόσο, παρατηρούνται κάποια τεχνικά προβλήματα στον τίτλο. Για παράδειγμα, ορισμένα υπερβολικά ισχυρά throwing knives (τα οποία, παρεμπιπτόντως, αντικαθιστούν τη θήκη των χειροβομβίδων) μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα με το ανεβο – κατέβασμα του framerate. Επίσης, τα όπλα της Order γενικότερα δίνουν την αίσθηση ότι είναι λίγο αδύναμα σε σχέση με τα υπόλοιπα.

Φυσικά, είναι πολύ πιθανό το Borderlands 4 να πάρει patches και να αλλάξει με το πέρασμα των μηνών μέσω διορθώσεων που θα ρυθμίζουν τη ζημιά των όπλων, το recoil κ.λπ., οπότε ό,τι κι αν πούμε εδώ, πιθανότατα να έχει αλλάξει στο άμεσο μέλλον. Με λίγα λόγια, όμως, η εμπειρία του πυροβολισμού στον τίτλο παραμένει διασκεδαστική.

Καθώς οι παίκτες πυροβολούν τους εχθρούς, φυσικά και αυτοί ανταποδίδουν. Οι αντίπαλοι στο Borderlands 4 έρχονται σε όλα τα σχήματα και τα μεγέθη (κυριολεκτικά), και κυμαίνονται από “αποδεκτούς” έως “ενοχλητικούς”. Οι ιπτάμενοι εχθροί αποτελούν το μείζον πρόβλημα, καθώς πετούν ψηλά στον ουρανό, κινούνται συνεχώς και εμφανίζονται τακτικά. Μερικοί εχθροί διαθέτουν και ειδικές δυνάμεις, όπως ασπίδες που μπορούν να αφαιρεθούν για να καταρρεύσει ο ένας προστατευτικός θόλος και μετά να ακολουθεί και τρίτος προστατευτικός θόλος γύρω τους.

Ωστόσο, η ποικιλία των εχθρών σίγουρα δεν είναι ελλιπής. Τα Rift bosses εμφανίζονται σε τυχαία σημεία και προσφέρουν έντονες μάχες που επιβραβεύονται αξιόλογα. Όλα τα γνωστά bosses από τους προηγούμενους τίτλους έχουν αξέχαστες μάχες και φυσικά, με το χαρακτηριστικό στυλ του Borderlands, ο τίτλος είναι γεμάτο από Easter Egg bosses που είναι ιδιαίτερα διασκεδαστικοί να τους νικήσει κανείς.

Το Borderlands 4 έχει υιοθετήσει πλήρως τη δομή του ανοιχτού κόσμου. Ο χάρτης είναι ενιαίος και μετά την ολοκλήρωση των πρώτων κύριων αποστολών, οι παίκτες μπορούν να πάνε όπου επιθυμούν και να ολοκληρώσουν οποιαδήποτε από τις τρεις κύριες αποστολές με τυχαία σειρά και στο δικό τους ρυθμό. Ο χάρτης είναι πανέμορφος και ο κόσμος ζωντανεύει χάρη στις πολλές δραστηριότητες που υπάρχουν για να κάνει κανείς σε κάθε μέρος που θα επισκεφτεί. Τα side missions είναι επίσης εξαιρετικά, με την καλύτερη συγγραφή που έχει υπάρξει μέχρι σήμερα στη σειρά. Δεν υπήρξε ούτε ένα side mission που να φαινόταν κακογραμμένη η αφήγηση. Βέβαια, το gameplay συχνά περιορίζεται σε αποστολές όπως η ανάκτηση αντικειμένων ή η εξόντωση συγκεκριμένων εχθρών, αλλά το υπόβαθρο πίσω από κάθε στόχο και το βάθος της αφήγησης συμβάλλουν σημαντικά στη δημιουργία μιας διασκεδαστικής εμπειρίας.

Επιπλέον, δίνεται η αίσθηση ότι το Borderlands 4 δεν είναι υπερφορτωμένο με αχρείαστα side missions. Δεν απαιτείται πλέον οι παίκτες να ξοδεύουν ατελείωτες ώρες για να οργανώσουν μια μακρά λίστα ενεργών αποστολών, αντίθετα μπορούν πλέον να αναλαμβάνουν καθεμία με σταθερό ρυθμό, βρίσκοντας εύκολα την επόμενη τους αποστολή. Ο ίδιος ο κόσμος σχεδιάστηκε με συλλεκτικά αντικείμενα παντού και δευτερεύουσες αποστολές για την ολοκλήρωση τους. Είτε πρόκειται για την ενεργοποίηση ενός πύργου, την εξόντωση μιας ομάδας εχθρών για να ξεκλειδωθεί ένα σεντούκι, ή τη σάρωση ενός συμβόλου θησαυροφυλακίου, υπάρχουν άφθονα πράγματα να κάνει κανείς, ίσως πολλά περισσότερα συγκριτικά με προηγούμενους τίτλους.

Ωστόσο, η εμπειρία δίνει την αίσθηση ότι το παιχνίδι δυσκολεύεται κάπως στον ρυθμό της ροής του, κυρίως λόγω του σχεδιασμού του κόσμου. Υπάρχουν μεγάλες εκτάσεις σχεδόν κενές και ένα πλήθος από συλλεκτικά αντικείμενα για εύρεση. Το χειρότερο μέρος είναι ότι αυτά τα συλλεκτικά αντικείμενα δεν είναι συνδεδεμένα με τον λογαριασμό. Αυτό σημαίνει ότι η ολοκλήρωσή τους με έναν χαρακτήρα και τα unlocks για επιπλέον χώρο (SDU) δεν μεταφέρονται στους νέους Vault Hunters χαρακτήρες μας. Για ποιο λόγο η Gearbox επέλεξε αυτή την πολιτική παραμένει μυστήριο. Θυμόμαστε όταν κυκλοφόρησε το Tiny Tina’s Wonderlands και όλοι διαμαρτυρήθηκαν για την έλλειψη account-wide unlocks των SDU σε κάθε χαρακτήρα, με το στούντιο μετά να αναγκάζεται να το διορθώσει γρήγορα. Ωστόσο, το Borderlands 4, το οποίο έχει κυκλοφορήσει μετά από εκείνο το παιχνίδι, φαίνεται να κάνει ένα βήμα πίσω. Είναι αδιανόητο να συλλέγει κανείς όλα αυτά τα αντικείμενα ξανά και ξανά για κάθε νέο χαρακτήρα, απλώς και μόνο για να μεγιστοποιήσει τον χώρο πυρομαχικών και αποθήκευσης. Το παιχνίδι είναι fun to play, αλλά η διαδικασία της συλλογής γίνεται εξαιρετικά μονότονη μετά από λίγο.

Η κατάσταση χειροτερεύει από το γεγονός ότι το UI είναι απόλυτα δύσχρηστο στην πλοήγηση και στο να μάθουμε τι είναι τι. Φαίνεται ότι κανείς δεν έκανε έλεγχο ποιότητας (QA) σε αυτό το κομμάτι του τίτλου, καθώς είναι πραγματικά εφιαλτικό. Πολλά σημαντικά στατιστικά για τα όπλα απουσιάζουν, η μετάβαση από τη μια καρτέλα στην άλλη επαναφέρει πάντα την θέση κύλισης και δεν υπάρχει καν ένα απλό κουμπί για τον χάρτη, με αποτέλεσμα να πρέπει να πλοηγείται κανείς μέχρι αυτόν κάθε φορά από το βασικό μενού των αντικειμένων.

Στα τεχνικά χαρακτηριστικά, το Borderlands 4 τρέχει με δυσκολία. Η έκδοση για το Xbox Series X ήταν απαράδεκτη τις περισσότερες φορές, αλλά οι πτώσεις στο ρυθμό καρέ (frame rate) συνέβησαν και χειροτέρεψαν σημαντικά με την πάροδο του χρόνου. Με την έκδοση για PC να είναι από μόνη της μια παροδία. Ακόμα και με μια RTX 5080 και έναν επεξεργαστή Ryzen 7 9950X 3D, το παιχνίδι δυσκολεύεται να τρέξει. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο ένας τίτλος μεγέθους 30GB να χρειάζεται τόσους πολλούς πόρους του hardware ώστε να «τρέξει».

Στη συνέχεια, υπάρχει το endgame. Το Borderlands 4 έχει καταφέρει σε έναν βαθμό να δημιουργήσει μια διασκεδαστικη λούπα, όπου οι φανς μπορούν να βυθίστουν για ατελείωτες ώρες. Τα bosses και οι μοναδικοί τροποποιητές (modifiers) για τις αποστολές θυμίζουν τα Strikes του Destiny, δημιουργώντας διαφορετικούς και ενδιαφέροντες τρόπους να παίξει κάποιος. Σε αυτό συμβάλλει και η ύπαρξη του σετ εξοπλισμού (Set Gear), χάρη στα αποκλειστικά perks που προσφέρει και τα οποία αποκτώνται μόνο από συγκεκριμένες αποστολές.

Το πρόβλημα, για άλλη μια φορά, είναι ότι οι πιο αφοσιωμένοι φανς του Borderlands πιθανώς να θέλουν να αφιερώσουν ώρες παίζοντας με όλους τους Vault Hunters. Ωστόσο, με τα συλλεκτικά αντικείμενα να μην μεταφέρονται σε άλλο χαρακτήρα (account-wide), ακόμα κι αν κάποιος ολοκληρώσει γρήγορα την κύρια ιστορία και φτάσει στο endgame, η εμπειρία παραμένει περιορισμένη. Ο λόγος είναι οι μειωμένες βελτιώσεις χώρου (SDU), εκτός αν κάποιος αποφασίσει να τρέξει σαν τρελός και να τα συλλέξει όλα από την αρχή για κάθε νέο χαρακτήρα.

Δεν είναι απόλυτα σαφές. Παρόλο που υπήρξαν στιγμές που μου άρεσαν ιδιαίτερα στο Borderlands 4, η συνολική αίσθηση είναι ότι το παιχνίδι δεν προσφέρει ακριβώς την αναμενόμενη αξία. Τα πάντα δίνουν την εντύπωση ότι είναι “μισοτελειωμένο”, με λειτουργίες που λείπουν, προβλήματα διεπαφής (UI), χαρακτήρες που δεν ενθουσιάζουν και gameplay μηχανισμούς που δεν καινοτομούν.

Ακόμα και μετά από αρκετές δεκάδες ώρες, η εξερεύνηση στον χάρτη και ο αδιάκοπος αγώνας με τους ίδιους εχθρούς ακόμα κι όταν μια περιοχή έχει καθαριστεί πλήρως πριν λίγα λεπτά αρχίζει να δημιουργεί την αίσθηση της μονοτονίας.

Είναι βέβαιο ότι το Borderlands 4 θα βελτιωθεί στο μέλλον. Περισσότερο περιεχόμενο, patches και διορθώσεις στις επιδόσεις θα το μετατρέψουν σε ένα καλύτερο παιχνίδι. Ωστόσο, στην τωρινή του μορφή, δύσκολα να μπορέσει κάποιος να το χαρακτηρίσει ως το πιο αγαπημένο Borderlands. Δεν ξεχωρίζει ιδιαίτερα σε κάποιο τομέα και η προσέγγισή του σε διάφορους gameplay μηχανισμούς είναι απλώς μέτρια. Παρά ταύτα, στη βάση του βρίσκεται ένα διασκεδαστικό shooter, με τέλειο gameplay και μια ευχάριστη ατμόσφαιρα.

Συνοψίζοντας, το Borderlands 4 συγκεντρώνει το καλύτερο gunplay της σειράς μέχρι σήμερα. Ωστόσο, είναι μεγάλο κρίμα που σχεδόν όλα τα υπόλοιπα στοιχεία αφήνουν πίσω την αίσθηση της μετριότητας. Το παιχνίδι ταυτόχρονα μαστίζεται από σοβαρά τεχνικά προβλήματα και διαθέτει το πιο δύσχρηστο μενού (UI) που μπορεί κανείς να συναντήσει σε σύγχρονο βιντεοπαιχνίδι. Με λίγα λόγια, είναι φανερό ότι αυτός ο τίτλος χρειαζόταν αρκετό χρόνο ανάπτυξης για να φτάσει την τελειότητα.

Το Borderlands 4 κυκλοφόρησε στις 12 Σεπτεμβρίου 2025 από την 2K Games και την ομάδα ανάπτυξης Gearbox Software. Ο τίτλος είναι διαθέσιμος για τα PlayStation 5, Xbox Series X|S και PC (Steam, Epic Games και Microsoft Store). Το review βασίστηκε στην έκδοση του παιχνιδιού για το Xbox Series Χ.

Ευχαριστoύμε θερμά την CD Media για την παραχώρηση του key code για τις ανάγκες του review.