Το συγκεκριμένο franchise μπήκε στη ζωή μου το 2010, όπου ένας σπασμένος αστράγαλος και η παντελής έλλειψη θέλησης να πατήσω στη Σχολή μου, με έφεραν σε έναν καναπέ με δύο καλούς φίλους να φαγωνόμαστε και να φωνάζουμε λες και ήμασταν Κυριακή στο γήπεδο. Και ο λόγος που το γούσταρα τόσο πολύ δεν ήταν ούτε τα όπλα, ούτε το ίδιο το παιχνίδι εν γένει. Ήταν το παρεϊστικο συναίσθημα που μου δημιουργούσε κάθε φορά που πήγαινα στον εν λόγω καναπέ με το πόδι στο γύψο και τα γέλια που ήξερα πως θα ακολουθήσουν σε λίγες ώρες.

Το CoD ήταν πάντα ένας τίτλος που πόνταρε την επιτυχία του στο multiplayer σκέλος του, ειδικά από το 2007 και έπειτα, παρ’ όλα αυτά μας έχει προσφέρει αμέτρητες οσκαρικές σεναριακά σκηνές στα campaigns του, τα οποία δυστυχώς η μεγαλύτερη μερίδα των παικτών παραβλέπει. Θέλετε επειδή δεν ενδιαφέρονται; Θέλετε επειδή είναι πολύ μικρά σε διάρκεια; Θέλετε επειδή απλά θέλουν να γαζώσουν κόσμο; Όλοι οι παραπάνω λόγοι είναι απολύτως λογικοί, όμως δεν αναιρούν το γεγονός πως όλοι αυτοί οι άνθρωποι έχουν χάσει απίστευτες περιπέτειες που σε κρατάνε όχι μόνο με την μαεστρικά σκηνοθετημένη δράση τους, αλλά κυρίως με τους τόσους εξαιρετικά γραμμένους ήρωες που πρωταγωνιστούν.

Καθώς λοιπόν η πρώτη μου επαφή ήταν με το θρυλικό “CoD 4: Modern Warfare” του 2007, μυήθηκα στο πολεμικό lore του συγκεκριμένου τίτλου από τον ένα και μοναδικό Λοχαγό John Price. Ίσως αυτή να είναι και η αιτία που η σειρά των MW έχει μια πιο ιδιαίτερη θέση στη καρδιά μου. Μια τριλογία που δεν είχε να ζηλέψει τίποτα από ένα χολυγουντιανό πολεμικό έπος, με δράση που σε καθήλωνε, ανατροπές που σε διέλυαν και κακούς που ήθελες να κάνεις χίλια κομμάτια.

Με τα remakes και τα remasters λοιπόν να έχουν κατακλείσει την gaming καθημερινότητά μας την τελευταία πενταετία, η Activision δε θα μπορούσε να λείπει από το συγκεκριμένο trend και το 2019 σε συνεργασία με την Ιnfinity Ward, παρουσίασε ένα soft reboot της ΜW σειράς, με το “CoD: MW”. Οι παίκτες που ζητούσαν για καιρό μια boots-on-the-ground εμπειρία πήραν ακριβώς αυτό κι ακόμα παραπάνω. Το παιχνίδι έριχνε κυριολεκτικά σαγόνια με το οπτικό του κομμάτι να είναι πραγματικά χάρμα οφθαλμών, σε συνδυασμό με το sound design των όπλων, το motion-capture των ηθοποιών και ένα σενάριο βγαλμένο από τραγικές, άλλα δυστυχώς πολύ αληθινές εμπόλεμες στιγμές που βιώνουν καθημερινά οι άνθρωποι της Μέσης Ανατολής και το πόσο αμέτοχοι μένουν οι Δυτικές Δυνάμεις εις βάρος εκατομμυρίων ψυχών και πολλών συμφερόντων. Η περίοδος της πανδημίας γιγάντωσε την επιτυχία του τίτλου, καθώς συνδυάστηκε με το launch του Warzone, το battle-royale mode που ένωσε εκατομμύρια παίκτες στο πεδίο της μάχης και το έκανε το νο1 εφαλτήριο για χαλάρωση κατά τη διάρκεια πολλών μηνών εγκλεισμού. Το ανανεωμένο μοντέλο κίνησης έκανε τις μονομαχίες ακόμα πιο επιθετικές, με το slide-cancelling να μπαίνει για τα καλά στο playstyle όλων των παικτών, καθώς αν δε προσαρμοζόσουν, πολύ απλά….πέθαινες.

Μεσολάβησε μια τριετία με δύο ακόμα τίτλους, έως ότου να έρθει το sequel με το “Modern Warfare II” το 2022 και οι προσδοκίες όλων για μια συγκλονιστική συνέχεια, κλονίστηκαν απότομα. Και δυστυχώς ακόμα περισσότερο με την προ μηνός κυκλοφορία του “Μοdern Warfare III”.

Αυτά που έχετε ήδη διαβάσει (εάν τα έχετε δηλαδή διαβάσει) λίγο-πολύ ισχύουν. Η Microsoft στο πλαίσιο της κουβέντας για το αν το CoD θα συνεχίσει να αποτελεί επιλογή και για τα υπόλοιπα συστήματα ψυχαγωγίας, δήλωσε πως δεν έχει σκοπό να το κάνει αποκλειστικότητα για Xbox και PC. Το αν θα τηρηθεί, θα το δείξει ο χρόνος. Γιατί κάτι που σίγουρα δεν τηρήθηκε ήταν η δήλωση πως το 2023 δεν θα υπάρξει νέος τίτλος CoD. Το πλάνο της Activision ήταν η υποστήριξη των “Modern Warfare II” και “Warzone 2” καθ’όλη τη διάρκεια του 2023, με το στούντιο της Treyarch ή της Sledgehammer να έχει τον απαραίτητο χρόνο να δουλέψει πάνω στο επόμενο installment με ορίζοντα το φθινόπωρο του 2024. Και εδώ έρχεται το κρίμα που ακούει στο όνομα “MW III”.

Έχει χιλιοειπωθεί από πολλούς reviewers και παίκτες πως δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα reskin του “MW II” και η θλιβερή αλήθεια είναι πως σε γενικές γραμμές αυτό ακριβώς είναι. Με την Infinity Ward να ασχολείται μόλις 18 μήνες πάνω στο project, το τελικό αποτέλεσμα θα λέγαμε πως δικαιώνει απόλυτα αυτό που (δεν) είδαμε.

Το campaign του σπάει κάθε ρεκόρ αρνητικής διάρκειας καθώς μπορείτε να το ολοκληρώσετε σε λιγότερο από 4 ώρες, κάτι που ξένισε έως και εξόργισε πολύ μεγάλη μερίδα των fans. Η καινοτομία που εισήγαγε ήταν τα Open Combat missions που ουσιαστικά συνδύαζαν το γραμμικό στόρι του παιχνιδιού με μια sandbox εμπειρία, οπού μπορούσες να προσεγγίσεις τον τελικό σου στόχο με όποιο τρόπο επιθυμούσες. Σαν ιδέα δεν ήταν κακή, όμως περιορίστηκε αφάνταστα από ένα πολύ αδύναμο σενάριο. Η μίξη των στοιχείων του Warzone στο campaign ήταν κάτι που προσωπικά δεν με βρήκε σύμφωνο και αισθάνθηκα ότι μου χαλάει εντελώς το immersion σε αυτή την έστω ολιγόωρη εμπειρία. Δεν θα επεκταθώ σε spoilers, παρ’όλα αυτά η επίγευση του campaign είναι πολύ πικρή, με ένα cliffhanger από το πουθενά και ένα φινάλε που ενώ θα έπρεπε να σου δημιουργήσει πολύ έντονα συναισθήματα εάν είσαι φαν του lore, εν τέλει σε αφήνει παγερά αδιάφορο.

Στο κομμάτι των Zombies όπου η σειρά των BO έχει δικαιωματικά τα πρωτεία, το “MW III” επεχείρησε το πάντρεμα του με το περσινό DMZ και μας έδωσε το MWZ. Σίγουρα ένα από τα αξιοπρόσεκτα κομμάτια του τίτλου, με τον ανοιχτό πλέον χάρτη να δίνει άπειρα σενάρια αναμετρήσεων με τον απέθαντο όχλο του Urzikstan. Ο βασικός πυρήνας του DMZ παραμένει αναλλοίωτος, με τον στόχο των παικτών να είναι η ολοκλήρωση συμβολαίων, που θα προσφέρουν αναβαθμίσεις στα όπλα τους, καθώς τα waves των εχθρών προχωρούν και σας φέρνουν αντιμέτωπους με ολοένα και πιο φρικιαστικά τέρατουργήματα, έως ότου καταφέρετε να επιβιβαστείτε στο ελικόπτερο στο σημείο εξαγωγής. Ακόμα για αυτούς που δεν είναι fans του Zombies Mode του CoD, δείτε το σαν ένα ευχάριστο διάλειμμα από το multiplayer για να αναβαθμίσετε όπλα και camos ή ακόμα και ειδικά skins για τους οperators του παιχνιδιού.

Και καταλήγοντας στο ζουμί που για πολλούς κρίνει την ποιότητα ενός COD τίτλου, που δεν είναι άλλο από το multiplayer. Για καλή μας τύχη, εδώ η Activision σώζει κατά πολύ την παρτίδα. Μπορεί στα υπόλοιπα κομμάτια του, το παιχνίδι πράγματι να είναι reskin του προκατόχου του, όμως είναι από τις ελάχιστες φορές που οι developers άκουσαν τα αιτήματα των παικτών και δεν τους απογοήτευσαν. Τα κακώς κείμενα του multiplayer του “MW II” ξεκίνησαν να φαίνονται από τις αρχές του launch, με τα 1v1 να είναι εντελώς unbalanced, το recoil των όπλων να είναι υπερβολικό και το βασικότερο κομμάτι που αφαιρούσε από την όλη διασκέδαση έλειπε : η κίνηση. Η Sledgehammer λοιπόν ευτυχώς μας έδωσε πίσω αυτό που μας έκανε να δούμε το franchise με άλλο μάτι το 2019: Γρήγορη κίνηση με slide-cancel, αβίαστη υπερπήδηση εμποδίων, αυξημένη ζωή για τους παίκτες που δίνει ευκαιρία να κάνεις challenge ακόμα και από μειονεκτική θέση, perk system από τα παλιά και το κυριότερο? Διασκέδαση. Παιδιά μπορεί να ακούγεται πολύ απλοϊκό και ηλίθιο αλλά πολλές φορές ξεχνάμε πως παίζουμε για να περάσουμε καλά και όχι να tryhardaroyme σα τους παλαβούς σε ένα lobby. Kαι μπορώ να σας πω με μεγάλη ανακούφιση πως αναφορικά με το κομμάτι του multiplayer στο “MW III” είχα να περάσω τόσο καλά από το 2019, και αυτό λέει πολλά…  

Εν κατακλείδι, το “CoD: MWIII” είναι μια προσθήκη που ίσως και να μην είχε λόγο ύπαρξης πέρα από ένα εταιρικό cash grab. Δεν είναι ένα game που θα δικαιώσει τους φίλους του lore, δεν είναι ένα game που αξίζει 70€, είναι όμως ένα game για ατελείωτες ώρες παρεϊστικου καψίματος. Με τον ερχομό της πρώτης σεζόν του Warzone και την συγχώνευση του παιχνιδιού σε αυτό, αναμένουμε να δούμε τι παραπάνω μπορεί να προσθέσει η Sledgehammer σε έναν τίτλο που την Activision τη δικαίωσε σε εισπράξεις, αλλά τη κατακερμάτισε σε γόητρο και αξιοπιστία.

Πείτε μας στα σχόλια τις δικές σας εμπειρίες από το πεδίο μάχης της Al-Mazrah και εμείς τα λέμε στο insertcoingr.gr για όλα τα νέα από το μαγικό κόσμο του gaming.

Ευχαριστούμε την AVE Tech για την παραχώρηση του key code για τις ανάγκες του review.

Βαθμολογία 6/10

Θετικά

• Movement is back, bitches!
• Άψογος τεχνικός τομέας
• DMZ…με άρωμα zombies

Αρνητικά

• Απογοητευτικό campaign
• Skill-based matchmaking (ακόμα!) στο online κομμάτι
• Μηδενικό innovation για το μέλλον της σειράς