Τα games που έχουν να κάνουν με zombie apocalypse υπάρχουν κακά τα ψέματα σε πληθώρα στην αγορά. Είτε σε μορφή shooters, είτε σε ανηλεή hack ‘n’ slash, ακόμα και σε horror style, το συγκεκριμένο είδος έχει αναπτύξει ανά τα χρόνια φανατικό κοινό που ψάχνει κάθε ευκαιρία να πάρει μία καραμπίνα στο χέρι και να αντιμετωπίσει κάθε απειλή τινάζοντάς της τα μυαλά στον αέρα.

Παρόλα αυτά, πολύ λιγότερα games του είδους επεχείρησαν παράλληλα να πουν μια ιστορία. Τρανό παράδειγμα της ένδειας επιλογών που υπάρχει είναι ο μοναδικός τίτλος που θα σας ερχόταν στο μυαλό εάν βάζαμε στην εξίσωση τις λέξεις «ζόμπι» και «ιστορία». Προφανώς και μιλάμε για το «The Last of Us», το οποίο το 2013 φάνηκε να χαράζει νέους δρόμους για το genre των zombie apocalypse παιχνιδιών, ο οποίος δυστυχώς δεν ακολουθήθηκε από κανέναν. Μπορεί να ήταν ο φόβος της σύγκρισης με έναν κορυφαίο τίτλο άραγε; Ίσως οι εκάστοτε developers να μην θεωρούσαν θελκτικό ένα τέτοιο εγχείρημα; Όπως και να έχει, αυτοί οι ενδοιασμοί δεν εμπόδισαν τους δημιουργούς του Bend Studio να μας χαρίσουν το υπέρτατα υποτιμημένο διαμάντι που ακούει στο όνομα «Days Gone».

Προσαρτημένο από το 2005 στην ομπρέλα των PlayStation Studios, το Bend έχει στο ενεργητικό του μεταξύ άλλων την εξαιρετική σειρά των «Syphon Filter» και τα δύο releases του «Uncharted» για το PS Vita. Τα τελευταία ήρθαν το 2012, με τους ιθύνοντες του studio να μην έχουν άλλη παρουσία στην αγορά για τα επόμενα 7 χρόνια. Η κυκλοφορία του «Days Gone» το 2019, αποκλειστικά τότε για το PlayStation 4, δίχασε όσο καμία τους fans και τους κριτικούς. Οι developers όχι απλά βγήκαν από το comfort zone τους με αυτή την δημιουργία, αλλά παρουσίασαν μία καλοφτιαγμένη story-driven περιπέτεια, που με τους μήνες έμπαινε στις καρδιές όλο και περισσότερων ατόμων. Αυτή η αγάπη μεταφράστηκε σε λαϊκή απαίτηση που κρατάει ακόμα και σήμερα για μία 2^η συνέχεια, κάτι που δυστυχώς το Bend Studio έχει απορρίψει προς μεγάλη απογοήτευση πολλών. Αυτό που εν τέλει μας έδωσε η Sony στις 25 Απριλίου 2025 είναι το «Days Gone Remastered» και μαζί θα δούμε εάν αξίζει να βιώσετε αυτή την νέα καλογυαλισμένη βερσιόν στο PS5 σας.

Θα ξεκινήσουμε με μία μικρή αναφορά στο story του τίτλου που προφανώς δεν έχει υποστεί αλλαγές, όμως ήταν από τα κύρια selling points του OG. Το «Days Gone» ακολουθεί την ιστορία του Deacon St. John, ενός ερημίτη μηχανόβιου που ζούσε μία ελεύθερη και ήρεμη ζωή με τη σύζυγό του Sarah. Όμως το ξέσπασμα μιας φονικής πανδημίας που έχει μετατρέψει το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού σε Freakers, αναγκάζει τους δύο ήρωές μας να διαφύγουν. Μαζί με το τρίτο μέλος της πρωταγωνιστικής τριάδας, τον φίλο τους Boozer, βρίσκουν ένα ελικόπτερο της ερευνητικής ομάδας NERO, το οποίο έχει θέσεις για δύο μόνο επιβάτες. Με την Sarah να επιβιβάζεται πρώτη, ο Boozer τραυματίζεται ενδιάμεσα, αναγκάζοντας τον Deacon να μείνει πίσω για να τον βοηθήσει. Έτσι λοιπόν ξεκινάει το ταξίδι σας σε ένα πανέμορφα ρημαγμένο Όρεγκον, όπου ο βασικός σας στόχος (πέρα από την επιβίωσή σας φυσικά…) είναι να καταφέρετε να επανασυνδεθείτε με την Sarah. Από αυτό το σημείο και έπειτα ανοίγεται ο μεγάλος χάρτης του game, με τον Deacon έχοντας ως μόνιμη σύντροφό την έμπιστη μηχανή του, να πρέπει να πλοηγηθεί μέσα από αχανείς δασικές εκτάσεις και κατεστραμμένες πολιτείες, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη αυτών που χρειάζεται για να φτάσει στον στόχο του. Το gameplay του τίτλου συνδύαζε την αγωνία και την αδρεναλίνη που θα περίμενε κανείς από μία zombie survival εμπειρία. Η αγωνία πηγάζει από την συνεχή ανάγκη εύρεσης πόρων και καυσίμου που θα σας χρησιμεύσουν στα upgrades των όπλων και τη διατήρηση της μηχανής σας αντίστοιχα. Η αδρεναλίνη οφείλεται καθαρά στο highlight του game που είναι φυσικά οι ορδές. Μιλάμε για τεράστια κύματα από Freakers ή οποιουδήποτε άλλου zombie faction υπάρχει στο game, το οποίο πρέπει να εξολοθρεύσετε με κάθε τρόπο. Η πολύ έξυπνη Α.Ι. που χρησιμοποιήθηκε για τους διώκτες σας, κάνει την κάθε αναμέτρηση απρόβλεπτη και σας αναγκάζει να γίνετε πολύ δημιουργικοί με το πως θα χρησιμοποιήσετε τις παγίδες, τα όπλα σας και κυρίως το περιβάλλον. Εξαιρουμένων των ορδών, το υπόλοιπο side-content του game θα λέγαμε πως γρήγορα γίνεται επαναλαμβανόμενο. Πολύς κόσμος δεν βρήκε το concept της συνεχούς συντήρησης της μηχανής θελκτικό, καθώς αποθάρρυνε την συνεχή εξερεύνηση. Προσωπικά, επιτρέψτε μου να διαφωνήσω, καθώς αισθάνθηκα από τις πρώτες στιγμές πως η μηχανή ήταν ένας ακόμα σύντροφος σε αυτό το μοναχικό ταξίδι, κάτι που το game στο περνάει πολύ έξυπνα στην εξέλιξη της ιστορίας.

Και μιας που ήρθαμε και στην ιστορία, ακόμα και εκεί το «Days Gone» δεν κατάφερε να φτάσει το υψηλό potential που διαφαινόταν πως είχε. Σε γενικές γραμμές, η ιστορία του είναι πολύ καλογραμμένη, με δυνατές στιγμές, έντονες συγκινήσεις και σχέσεις χαρακτήρων που συνεχώς μεταβάλλονται και συνδυάζονται σε διάφορά μικρότερα storylines. Παρόλα αυτά, υπήρχαν αρκετά σημεία που χωλαίνει, με το momentum μιας πολύ εντυπωσιακής αποστολής να χάνεται αυτόματα από το παράξενα αργό pacing της επόμενης. Επίσης, πολλά από τα side stories που εισαγάγουν πολύ ενδιαφέροντες χαρακτήρες δεν ολοκληρώνουν ποτέ το αφήγημα που ήθελαν να μας δώσουν, αφήνοντάς μας με μία ξεκρέμαστη απορία. Στον τεχνικό τομέα υπήρχαν επίσης θέματα. Ενώ το Bend Studio δημιούργησε έναν εξαιρετικά σχεδιασμένο κόσμο με φοβερή λεπτομέρεια δεδομένου του hardware, το game υπέφερε από πάρα πολλά game-breaking bugs και glitches. Τα προβλήματα αυτά διορθώθηκαν στην πορεία, όμως η ζημιά είχε ήδη γίνει για έναν τίτλο που αυτόματα συγκρινόταν με το «The Last of Us», με την ιστορία του όντας αξιοπρεπέστατη να μην φτάνει τα levels του δημιουργήματος της Naughty Dog και τον κόσμο του να «υποφέρει» όντας κενός και δίχως ουσιαστικό περιεχόμενο εξερεύνησης. Που στέκεται λοιπόν το «Days Gone Remastered» εν έτει 2025;

Το μεγαλύτερο overhaul που φέρνει η remastered έκδοση είναι στον φωτισμό. Το να παρατηρήσει κανείς διαφορές σε δύο τίτλους που έχουν διαφορά μόλις 6 χρόνια είναι ένα challenge από μόνο του όπως και να το κάνουμε. Έχοντας βιώσει ξανά το OG game σχετικά πρόσφατα, θεωρώ πως μπορώ να απομονώσω ορισμένα σημεία όπου το remaster κάνει τη διαφορά. Όπως ανέφερα, ο φωτισμός είναι τρανταχτά διαφορετικός. Το remaster στο σύνολό του είναι πολύ πιο σκοτεινό τις βραδινές ώρες, έτσι ώστε να τονιστεί ο ambient φωτισμός π.χ από μία μοναχική λάμπα του δρόμου που τρεμοπαίζει ή από τον προβολέα της μηχανής σας. Ομολογουμένως, το αποτέλεσμα είναι πολύ πιο cinematic και σε καθηλώνει, ιδιαίτερα σε περιοχές όπου ο μόνος σας οδηγός είναι το φως της μηχανής σας και οι ήχοι του περιβάλλοντος. Αυτό φαίνεται και στα cutscenes, όπου οι σκιές αγκαλιάζουν τους ήρωες με ένα πιο δραματικό εφέ, σε συνδυασμό πάντα με τις βελτιώσεις που έχουν γίνει στα μοντέλα των χαρακτήρων τους. Πέρα από την οπτική αναβάθμιση στα υφάσματα των ρούχων, έχει προστεθεί και εξοπλισμός πάνω τους που δεν υπήρχε στο ΟG. Τα animations έστεκαν εξαιρετικά από το 2019, όμως έχω την εντύπωση πως η κίνηση των αντικειμένων και των μαλλιών έχει πειραχθεί προς το καλύτερο, αν και μπορεί να είναι ιδέα μου. Η οπτική αναβάθμιση στον χάρτη του game δεν είναι απλά επιφανειακή. Εννοείται πως το FOV είναι πολύ πιο καθαρό, με τον παίκτη να μπορεί να στο βάθος να διακρίνει όχι μόνο λεπτομέρειες στο περιβάλλον, αλλά και συμπλοκές ανάμεσα σε Freakers. Τα όρια του χάρτη που περιλαμβάνουν τα βουνά του Όρεγκον σαν φυσικό boundary, είναι ανασχεδιασμένα με πολύ περισσότερες κορυφές και πυκνότερη βλάστηση, τόσο σε κωνοφόρα δέντρα αλλά και εδαφικά. Οι έναστρες βραδιές είναι πραγματικά μαγευτικές, με το βαθύ μπλε του ουρανού να δείχνει υπέροχο μέσα στην ησυχία του ερημωμένου τοπίου.

To remaster πέραν του οπτικού τομέα έχει βελτιώσει επίσης ορισμένα πραγματάκια για να κάνει πιο ομαλή την εμπειρία μας. Υπάρχουν πλέον ηχητικές ειδοποιήσεις για όσους είναι του grind και θέλουν να μαζέψουν ότι ψίχουλο βρίσκουν στον χάρτη. Συμπληρωματικά, η απτική ανάδραση του DualSense δίνει ζωή στους ήχους των όπλων και της μηχανής σας. Για τους πιο σκληροπυρηνικούς του είδους, το «Days Gone Remastered» έχει φροντίσει και για εσάς. Το speedrun mode σετάρει αυτομάτως ένα χρονόμετρο για να μπορέσετε να καταγράψετε τον καλύτερο χρόνο στην ολοκλήρωση της ιστορίας, ενώ το permadeath mode θα σας κάνει να φοβηθείτε και τη σκιά σας, καθώς ένας θάνατος του Deacon σημαίνει αυτομάτως και οριστικό game over. Μπορείτε επίσης να ρυθμίσετε την ταχύτητα του game, επιλογή αρκετά χρήσιμη για τους νεοφερμένους στο είδος που ίσως τα βρουν σκούρα με την πρώτη τους ορδή.

Αφήνουμε για το τέλος την σημαντικότερη προσθήκη που είναι φυσικά το ολοκαίνουργιο Horde Assault Mode. Αυτό που σας προσφέρει, είναι ουσιαστικά η ευκαιρία να βγάλετε τα απωθημένα σας κόντρα σε αμέτρητους Freakers, με το σύνολο των NPC που περιλαμβάνονται να φτάνει μέχρι και τους 800. Σημειωτέον, η μεγαλύτερη ορδή του main game είχε 500 άτομα. Οι τέσσερις χάρτες του mode είναι το Cascade, το Belknap, η Lost Lake και η Crater Lake. Ο καθένας ξεκλειδώνεται αφού ολοκληρώσετε τον προηγούμενο με ένα συγκεκριμένο σκορ και έχουν διαφορετικά enemy types και layouts. Οι επιλογές σε χαρακτήρες είναι πολύ περισσότερες, ξεκλειδώνονται σταδιακά μέσω level up, αλλά είναι μόνο οπτικές παραλλαγές, καθώς όλοι παίζουν με τον ίδιο τρόπο. Τα injectors που υπάρχουν σε κάθε level είναι ουσιαστικά τα modifiers που θα βλέπαμε σε ένα roque-like mode. Τα θετικά σας δίνουν διάφορα buffs, όπως απεριόριστη αντοχή ή ταχύτερο reload, αλλά σας ρίχνουν τη βαθμολογία στο τελικό σκορ. Στον αντίποδα, τα αρνητικά περιλαμβάνουν ανενεργό crafting ή επιβραδυμένο healing, αλλά ενισχύουν το τελικό σας σκορ. Μέχρι τρία μπορούν να είναι ενεργά σε κάθε run. Οι ορδές που θα αντιμετωπίσετε ποικίλουν σε πλήθος ατόμων. Η υγεία τους απεικονίζεται στην πάνω δεξιά μεριά της οθόνης, αν και δεν είμαι σίγουρος αν αντικατοπτρίζει την ορδή που πολεμάτε εκείνη την στιγμή ή το συνολικό αριθμό των waves που θα σας έρθουν. Το spawning είναι απολύτως τυχαίο, οπότε φροντίστε να κινήστε κάπου όπου η μηχανή σας θα είναι κοντά για μία αναγκαστική διαφυγή. Το mode έχει να κάνει καθαρά με την επιβίωση, οπότε να έχετε στο νου σας πως κάθε wave που κερδίζετε μεταφράζεται σε πολύτιμο χρόνο για scavenging μέχρι να έρθει το επόμενο. Σπαρμένα θα βρείτε supply drops που περιλαμβάνουν υπερπολύτιμα upgrades για τα όπλα σας, όμως θα πρέπει να έχετε επιτύχει ένα συγκεκριμένο σκορ για να μπορέσετε να τα ανοίξετε. Το κλειδί είναι η συνεχής κίνηση και η αναζήτηση resources.

Από άποψη επιδόσεων, το review πραγματοποιήθηκε στο απλό PS5 με τα δύο κλασσικά modes Quality και Performance σε native 4K/30fps και 1440p/60fps αντίστοιχα. Το Bend Studio επισήμως έχει δηλώσει πως η εικόνα είναι αντίστοιχη των «highest» settings της PC έκδοσης και χρησιμοποιεί native resolution rendering, έναντι του checkerboard rendering του PlayStation 4. Σε μελλοντικό update θα προστεθεί και τρίτο mode που θα εξισορροπεί τις επιδόσεις στα 40fps.

Σε τελική ανάλυση, το «Days Gone Remastered» προσθέτει αρκετές αξιόλογες οπτικές αναβαθμίσεις που θα απογειώσουν την εμπειρίας σας ειδικά αν έχετε και την κατάλληλη τηλεόραση. Ο πυρήνας του σαν game είναι απαράλλακτος και νομίζω πως εμπίπτει στην κατηγορία «το αγαπάς ή το μισείς». Η μόνη ουσιαστική προσθήκη του gameplay που είναι το Horde Assault θα σας κρατήσει φουλ απασχολημένους για πολλά sessions προσπαθώντας να δημιουργήσετε την καλύτερη στρατηγική και να επιβιώσετε όσο περισσότερο μπορείτε. Θεωρώ πως η αναβάθμιση στα 10€ είναι τιμιότατη, ίσως ακόμα περισσότερο εάν έχετε PS5 Pro ή έστω OLED τηλεόραση. Εμμένω στην αρχική μου άποψη πως το «Days Gone» είναι τίτλος που αξίζει να δαπανήσετε τον χρόνο σας, καθώς παρά τις ατέλειές του, λέει μία ανθρώπινη ιστορία για την δύναμη της φιλίας και της εμπιστοσύνης που πρέπει να διατηρείται ακόμα και όταν κάθε ελπίδα στον κόσμο μοιάζει χαμένη.

Ευχαριστούμε θερμά την PlayStation Greece για την παροχή του key code για τις ανάγκες του review.