Το Lies of P είναι αναμφίβολα ένα από τα καλύτερα Soulslike παιχνίδια των τελευταίων ετών. Οι επιρροές του ήταν εξαιρετικά εμφανείς κάτι που μερικές φορές λειτουργούσε εις βάρος του, καθώς δανείστηκε την αισθητική του Bloodborne και πήρε το σύστημα μάχης του Sekiro με έντονο το στοιχείο του parry, πριν τα συνδυάσει σε κάτι εντελώς καινούργιο. Παρ’ όλα αυτά, αυτό δεν το εμπόδισε να είναι ένα καλοδουλεμένο, απαιτητικό και ιδιαίτερα διασκεδαστικό παιχνίδι από την αρχή μέχρι το τέλος. Το Lies of P: Overture αποτέλεσε μια εξαιρετική ευκαιρία για τη Neowiz να διαμορφώσει μια δική της, ξεχωριστή πινελιά στον ήδη υπέροχο τίτλο.

Σε γενικές γραμμές το Overture καταφέρνει αυτόν τον στόχο. Ταξιδεύοντας πίσω στον χρόνο, εγκαταλείπετε τους σκοτεινούς και μουντούς δρόμους του Krat για έναν παγωμένο εφιάλτη γεμάτο μολυσμένα ζώα, εχθρικούς χωρικούς και παράξενες μαριονέτες. Η αποστολή σας είναι να εντοπίσετε τη Θρυλική Κυνηγό (Legendary Stalker), ακολουθώντας τα βήματά της καθώς ψάχνει τον εξαφανισμένο της βοηθό Ρωμαίο. Είναι μια πιο προσωπική ιστορία, αλλά για όσους ενδιαφέρονται για τη μυθολογία αυτού του ταλαιπωρημένου και κατεστραμμένου κόσμου, υπάρχουν διάσπαρτα ψήγματα του lore κατά την διάρκεια της εξερεύνησης μας.

Όλα αυτά συνδέονται έξυπνα με την βασική ιστορία του τίτλου. Μαθαίνετε για την προέλευση γνωστών χαρακτήρων, ενώ ορισμένες αποστολές επηρεάζουν ακόμα και της περιοχές στο σύγχρονο Krat. Για παράδειγμα σε κάποιο σημείο του Overture συναντάτε έναν ζωγράφο και τον βοηθάτε να δημιουργήσει έναν πίνακα. Όταν επιστρέψετε στο παρόν, θα βρείτε τον πίνακα να κοσμεί έναν τοίχο. Πρόκειται για μια όμορφη και έξυπνη προσέγγιση στη σύνδεση των χαρακτήρων και της αφήγησης που μόνο ένα καλοσχεδιασμένο expansion σαν αυτό μπορεί να σας προσφέρει.

Δυστυχώς, η αδύναμη γραφή δεν καταφέρνει να αναδείξει την ιστορία όπως της αξίζει. Ο Gemini είναι πιο ενοχλητικός από ποτέ στο Overture, λειτουργώντας σαν μια μηχανή εξήγησης και διακόπτοντας συνεχώς για να βεβαιωθεί ότι δεν σας έχει ξεφύγει ούτε μία λεπτομέρεια, ακόμα κι όταν ήδη έχει επαναληφθεί πολλές φορές από μόνος του.

Μόνο στην πρώτη περιοχή, αναφέρει πως βρίσκεστε στο παρελθόν πάνω από έξι φορές, κάτι που κάποιες στιγμές μοιάζει προσβλητικό για τη νοημοσύνη του παίκτη. Η παραδοσιακή και περιβαλλοντική αφήγηση του Lies of P: Overture είναι εξαιρετικά δυνατή, αλλά τα συνεχόμενα σχόλια του Gemini δίνουν την εντύπωση πως η Neowiz δεν εμπιστεύεται ούτε τον κόσμο που έφτιαξε, ούτε τον παίκτη που τον εξερευνά. Αν υπάρχει κάτι που το Lies of P πρέπει να συνεχίσει να μιμείται, είναι η προσέγγιση της FromSoftware να δείχνει και όχι να εξηγεί.

Η γοτθική αισθητική του Bloodborne έχει επίσης εγκαταλειφθεί στο Lies of P: Overture, η οποία έχει αντικατασταθεί από επίπεδα και περιβάλλοντα με φρέσκια μοναδική ταυτότητα, όπως έναν ζωολογικό κήπο γεμάτο μολυσμένα άγρια ζώα και ένα παγωμένο ψαροχώρι περικυκλωμένο από ναυαγισμένα πλοία. Υπάρχει ένα κομμάτι του expansion που κουράζει λίγο, καθώς διαδραματίζεται σε σπηλιές και ορυχεία, όμως σεβόμενοι την προσπάθεια της Neowiz να απομακρυνθεί από τους βικτοριανούς δρόμους και τα σκοτεινά δάση που έκαναν το αρχικό Lies of P να φαίνεται τόσο αναμενόμενο και προβλέψιμο.

Κάθε περιοχή έχει απολαυστικά περίπλοκη δομή και εξαιρετικό σχεδιασμό ένας τομέας στον οποίο η Neowiz πάντα ξεχώριζε. Συνεχώς επιστρέφετε σε προηγούμενα σημεία για να ξεκλειδώσετε νέα shortcuts, τα οποία είναι άψογα τοποθετημένα για να λειτουργούν σαν σανίδα σωτηρίας όταν σας τελειώνουν οι πόροι και τα Pulse Cells (τα λεγόμενα estus flasks στα Dark Souls). Μπορεί η γενική δομή να είναι αρκετά γραμμική, όμως αυτό αποτελεί μια ευχάριστη αλλαγή του ρυθμού και υπάρχουν ακόμα άφθονες γωνιές και κρυψώνες με πολύτιμα αντικείμενα, που κάνουν την εξερεύνηση να αξίζει τον κόπο.

Το υπόλοιπο του Overture μπορεί απλώς να περιγραφεί ως “περισσότερο από Lies of P”, καθώς το expansion δεν κάνει πολλά για να εξελίξει τα ήδη υπάρχοντα θεμέλια. Υπάρχουν μερικά νέα όπλα για να πειραματιστείτε, συμπεριλαμβανομένου ενός τόξου που σας επιτρέπει να εξοντώνετε εχθρούς από απόσταση. Έχουν επίσης προστεθεί δύο νέα Legion Arms, τα οποία αποδίδουν ικανοποιητικά από την πρώτη στιγμή. Τα βασικά Legion Arms του Lies of P συχνά έδιναν την αίσθηση ότι είναι «λίγα» μέχρι να αναβαθμιστούν, αλλά οι δύο νέες προσθήκες στο Overture έχουν μια πολύ πιο ομαλή και απολαυστική καμπύλη δύναμης.

Υπάρχουν αρκετές πολύ καλές μάχες με bosses, και παρόλο που καμία δεν φτάνει τα ύψη της Laxasia, παραμένουν προκλητικές και καλοσχεδιασμένες, με αποτέλεσμα να ανυπομονώ κάθε φορά να φτάσω στην επόμενη μάχη. Η Markiona αποτελεί ένα εξαιρετικό ξεκίνημα για την ιστορία του Overture, ο Anguished Guardian of the Ruins είναι ένας τεράστιος εχθρός με μερικά από τα πιο ικανοποιητικά parries σε όλο το παιχνίδι, ενώ το final boss ξεχωρίζει για το στυλ και το εντυπωσιακό του στήσιμο.

Ωστόσο, μια βασική διαφορά ανάμεσα στο Lies of P και το Overture είναι η δυσκολία. Οι εχθροί χτυπούν πολύ δυνατά και σχεδόν τα πάντα μπορούν να σας στείλουν πίσω στο κοντινότερο Stargazer (bonfire στα Dark Souls). Στην αρχική περιοχή είχαμε τις περισσότερες δυσκολίες, παλεύοντας με μολυσμένα σκυλιά και μπαμπουίνους περισσότερο απ’ ό,τι σε ολόκληρο το βασικό παιχνίδι. Ορισμένες μάχες με bosses μπορούν να σας κάνουν κομμάτια με λάθη στο κατάλληλο timing των parries.

Οι μάχες με τα bosses γίνονται πολύ πιο αγιωτικές, καθώς γνωρίζετε ότι δύο χτυπήματα αρκούν για να ηττηθείτε ανά πάσα στιγμή. Ωστόσο, αυτό βλάπτει την ευαίσθητη ισορροπία που ένα Soulslike πρέπει να διατηρήσει ώστε να παραμένει δίκαιο. Πεθάναμε πολλές (Lie or Die) φορές για λόγους πέρα από τον έλεγχό μας, όπως προβλήματα με την κάμερα ή το να κολλήσουμε στο περιβάλλον για κάτι που θα μπορούσε να συγχωρεθεί αν το τίμημα δεν ήταν ο σχεδόν άμεσος θάνατος του χαρακτήρα.

Αν βρείτε το παιχνίδι υπερβολικά δύσκολο, δεν υπάρχει κανένας λόγος να μη δοκιμάσειςτε τα τρία νέα επίπεδα δυσκολίας που έχουν προστεθεί. Το Overture παρουσιάζει μια περίεργη ασυνέπεια ως προς το πόσο δυνατά μπορούν να σας χτυπήσουν ορισμένοι εχθροί, οπότε η δυνατότητα να προσαρμόζετε σχεδόν άμεσα τη δυσκολία, ανάλογα με το πώς νιώθετε ότι έχει ισορροπηθεί σε κάθε περιοχή είναι κάτι πολύ χρήσιμο. Είναι ένα απαιτητικό DLC, αλλά προσφέρει επιλογές για να προσαρμόσετε κάπως τη δυσκολία στις δικές σας προτιμήσεις ώστε να το απολαύσετε στο έπακρο.

Εν κατακλείδι, το Lies of P: Overture είναι ένα expansion ενός ήδη εξαιρετικού – πετυχημένου Soulslike τίτλου. Έχει σχεδόν μια νοσταλγική αίσθηση, θυμίζοντας την εποχή που πριν από δέκα χρόνια, τα DLCs ήταν ο κανόνας και όχι για κάθε τίτλο που κατακλυζόταν από μηνιαία updates ή αναλυτικά roadmaps. Πρόκειται για μια πολύ καλή επέκταση που προσπαθεί να χαρίσει στο Lies of P μια πιο ξεχωριστή ταυτότητα. Και παρόλο που δεν εξελίσσεται ή εμπλουτίζεται πραγματικά στα στοιχεία στα οποία έχεις ήδη εξοικειωθεί μετά από δεκάδες ώρες στους δρόμους της πόλης του Krat (κάτι το οποίο δεν χρειάζεται να το κάνει κιόλας). Εμείς προσωπικά, είμαστε απόλυτα ευχαριστημένοι από την δεύτερη δόση του Lies of P.

Το Lies of P: Overture κυκλοφόρησε στις 7 Ιουνίου 2025 από την Neowiz και την ομάδα ανάπτυξης Neowiz. Ο τίτλος είναι διαθέσιμος για τα PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox One, Xbox Series X|S και PC (Steam). Το review βασίστηκε στην έκδοση του παιχνιδιού για το Xbox Series X.

Ευχαριστούμε θερμά τη Neowiz για την παραχώρηση του key code για τις ανάγκες του review.