Τις περασμένες μέρες, είχαμε την ευκαιρία να παίξουμε το Little Big Adventure – Twinsen’s Quest. Με το studio [2.21] να το παράγει και εκδότρια εταιρεία την Microids, αυτό το παιχνίδι αποτελεί remake του πρώτου τίτλου της σειράς Little Big Adventure, το οποίο πρωτοκυκλοφόρησε το 1994, 30 χρόνια πριν και αρκετά χρόνια πριν γεννηθεί ο συντάκτης αυτού του άρθρου. Το να καλύπτεις έναν τίτλο με τέτοιο παρελθόν αποτελεί ενδιαφέρουσα δοκιμασία. Να το κρίνεις υπό το πρίσμα πως τα θεμέλια του χτίστηκαν δεκαετίες πίσω; Να το κρίνεις όπως θα έκρινες άλλο ένα παιχνίδι του 2024; Θα γράψουμε για την εμπειρία μας, θα κάνουμε μια μικρή σύγκριση με το πρωτότυπο παιχνίδι και θα αφήσουμε τα μεγάλα συμπεράσματα για σας.

Το Little Big Adventure – Twisen’s Quest αποτελεί πρακτικά έναν τίτλο περιπέτειας και δράσης. Η ιστορία μας αρχίζει στον πλανήτη Twinsun, όπου ο κύριος πρωταγωνιστής μας, ο Twinsen είναι υπεύθυνος για την μικρή του αδερφή, την Luna και βρίσκεται σε σχέση με την κοπέλα του, την Zoe. Ο Twisen βρίσκεται αντιμέτωπος με τον μεγάλο κακό του παιχνιδιού, τον Dr FunFrock. Ο Dr FunFrock, με το καρτουνίστικο όνομα του, ελέγχει τον πλανήτη με την αξιοποίηση ενός στρατού κλώνων καθώς και πυλών τηλεμεταφοράς. Ο Twinsen οραματίστηκε το τέλος του κόσμου, κάτι για το οποίο ο Dr FunFrock και αυτοί υπό τον έλεγχο του τον έκλεισαν σε ένα άσυλο. Μετά την απόδραση του, κύριος στόχος είναι να ανακαλύψει τι απέγινε η αδερφή του και ποιος είναι ο ρόλος του σε αυτήν την προφητεία.

Η ιστορία πραγματεύεται θέματα προφητείας, καταπίεσης, αντίστασης και ελευθερίας. Πραγματεύεται επίσης θέματα της μοναδικότητας των χαρακτήρων του. Τα προβλήματα αρχίζουν από τον τρόπο που επιλέγει το παιχνίδι να τρέξει την ιστορία. Ξεκινάει γοργά, δίνοντας το πλαίσιο γύρω από την ζωή του Twinsen, της ζωής των κατοίκων αυτού του πλανήτη και καθορίζει ξεκάθαρους στόχους.

Η πλοκή ωστόσο πολύ γρήγορα χάνει την συνοχή της καθώς δεν υπάρχει ξεκάθαρη καθοδήγηση για το που θα πρέπει να κινηθεί ο παίκτης, που θα έπρεπε να βρίσκονται οι χαρακτήρες με τους οποίους πρέπει να συνομιλήσει καθώς και ποια quest θα μας φέρουν πιο κοντά στο φινάλε του παιχνιδιού. Σε έναν συνδυασμό κακού διαλόγου, level design και γραφικών ενδείξεων, βρεθήκαμε να περιπλανόμαστε άσκοπα μαχόμενοι με εχθρούς, χωρίς να γνωρίζουμε που πρέπει να πάμε. Αυτό ήταν ένα συχνό φαινόμενο καθ’όλη την διάρκεια του playthrough.

Μιλώντας για εχθρούς, ας περάσουμε στον τομέα του gameplay. Η περιπέτεια του Twinsen μας φέρνει αντιμέτωπους με συστήματα μαχών, παζλ και γρίφων. Όπως προαναφέραμε, οι εχθροί με τους οποίους ερχόμαστε αντιμέτωποι αποτελούν έναν στρατό κλώνων υπό τον έλεγχο του Dr FunFrock. Υπάρχουν διάφορες κλάσεις εχθρών, όπως αυτοί που έρχονται μόνο με melee επιθέσεις, και άλλοι που διαθέτουν όπλα και επιθέσεις από απόσταση. Τα κυριότερα όπλα του Twinsen για να τους αντιμετωπίσει είναι δυο. Οι μπουνιές του και μια μαγική μπάλα. Όχι, δεν κάνουμε πλάκα, μιλάμε κυριολεκτικά για μία μαγική λαμπερή μπάλα την οποία πετάμε στους εχθρούς μας και εκείνη επιστρέφει σαν την ασπίδα του Captain America. Αυτή η σειρά όπλων είναι canon και αποτελούσαν την βάση του πρωτότυπου παιχνιδιού 30 χρόνια πριν.

Πολύ γρήγορα, από τις πρώτες μας αλληλεπιδράσεις με το σύστημα μαχών καταλάβαμε πως τα θεμέλια του είναι 30 χρονών. Μπορούμε να κλειδώσουμε πάνω σε έναν εχθρό, και με το αριστερό κλικ να κάνουμε melee επίθεση. Ωστόσο, το γεγονός πως έχουμε κλειδώσει δεν πάει να πει ότι θα τον πετύχουμε. Πρέπει να στοχεύσεις με τον κέρσορα του ποντικιού πάνω στον εχθρό. Ακόμα και αυτό ωστόσο δεν σου εγγυάται πως θα τον χτυπήσεις γιατί το game engine πολλές φορές θα κάνει phase τις επιθέσεις σου μέσα από τον εχθρό, θα τις ρίξει σε ένα γειτονικό τοίχο ή σε οποιονδήποτε ατυχή περαστικό.

Το ίδιο συμβαίνει και με την μπάλα. Έχεις την επιλογή να την ρίξεις με δύναμη σαν να παίζεις “μήλα”, η να την ρίξεις με λόμπα. Δεν είναι ξεκάθαρο εάν ο ένας τρόπος που πετάς την μπάλα κάνει περισσότερη ζημιά από τον άλλο, διότι δεν υπάρχει κάποια μπάρα υγείας για τους εχθρούς. Εμπειρικά μιλώντας φαίνεται να κάνουν την ίδια ζημιά. Όλα όσα περιγράψαμε κάνουν το σύστημα μαχών να φαίνεται ρηχό ως προς το βάθος του, αλλά και δύσχρηστο. Ούτε οι γρίφοι αποτελούν ιδιαίτερο σημείο αναφοράς. Κάποιοι από αυτούς ήταν στοιχειωδώς εύκολοι ενώ άλλοι ήταν αχρείαστα περίπλοκοι, χωρίς ξεκάθαρη λογική.

Από περιέργεια, μιας και ο συντάκτης αυτού του άρθρου μπήκε για πρώτη φορά στον κόσμο του Twinsun και του franchise Little Big Adventure, έκανε μια έρευνα για την πορεία του παιχνιδιού που κυκλοφόρησε 7 χρόνια πριν γεννηθεί ο ίδιος. Εξάλλου, εάν ελπίζει να γράψει για αυτό, πρέπει να έχει ολοκληρωμένο πλαίσιο γνώσεως.

Για το 1994, το Little Big Adventure φαίνεται να προσέφερε γραφικά που ξεχώριζαν. Κάτι τέτοιο δεν μπορούμε να πούμε ωστόσο για τον απόγονο του, το ολικό remake του 2024. Εάν μας λέγατε πως το παιχνίδι αυτό βγήκε πριν 15 με 20 χρόνια και απλά πέρασε έναν αλγόριθμο upscaling θα σας πιστεύαμε. Σε μια υψηλής ευκρίνειας οθόνη, είναι εύκολο να διακρίνουμε τις ατέλειες στα μοντέλα των χαρακτήρων, αλλά και του κόσμου γύρω μας. Αυτό το κομμάτι μπορούμε να το συγχωρέσουμε διότι η δημιουργική σχεδίαση του κόσμου μοιάζει με ένα ιδιότροπο καρτούν, σαν αυτά που βλέπαμε μεγαλώνοντας. Έντονα χρώματα, υπερβολικά περίπλοκα σχήματα και ανθρωποποιημένα ζώα γεμίζουν την οθόνη μας.

Αυτό που δεν μπορούμε να συγχωρέσουμε είναι τα bugs και το κακό level design. Αμέτρητες φορές εχθροί μας βρέθηκαν κολλημένοι σε ένα πόλο, σε μια γωνία ή δεν έκαναν καθόλου render εκεί που θα έπρεπε να βρίσκονται. Και εμείς οι ίδιοι πολλές φορές βρεθήκαμε κολλημένοι, χωρίς εμφανή λόγο, με αποτέλεσμα να χρειαστούν πολλαπλές επανεκκινήσεις του παιχνιδιού και να χάσουμε πρόοδο στην ιστορία. Όσον αφορά το level design, θίξαμε νωρίτερα πως το παιχνίδι δημιουργεί σύγχυση ως προς το που πρέπει να κατευθυνθούμε. Κάποια γραφική ένδειξη ή ένας πιο λεπτομερής χάρτης θα βοηθούσε πολύ σε αυτό.

Τι αντίκτυπο έχουν όλα τα παραπάνω στην συνολική εικόνα του παιχνιδιού; Το Little Big Adventure – Twinsen’s Quest αποτελεί μεν μια ενδιαφέρουσα ιστορία, αλλά σαν παιχνίδι προκαλεί περισσότερο εκνευρισμό παρά ευχαρίστηση. Εκτιμούμε την παρακαταθήκη που έχει αφήσει το franchise στον χώρο του gaming και την επιθυμία κάποιων να το δουν σε μια πιο μοντέρνα, ικανή έκδοση με βάση τις σημερινές τεχνολογίες. Δυστυχώς, μόνο ικανή δεν είναι αυτήν η νέα έκδοση του παιχνιδιού, πράγμα που δεν δικαιολογεί και την μεγάλη τιμή του, σχετικά με την εμπειρία που προσφέρει.

Ευχαριστούμε την Enarxis Dynamic Media για την παραχώρηση του key code για τις ανάγκες του review.