The Gap Review

Το “The Gap” κυκλοφόρησε στις 19 Οκτωβρίου του 2023 σε PS5, PS4, Xbox και Steam, ενώ από τις 4 Απριλίου έχουμε τη δυνατότητα να το παίξουμε και στο Nintendo Switch. Αναπτύχθηκε από την LABEL THIS, ένα μικρό ανεξάρτητο στούντιο με έδρα τη Σλοβενία, που αριθμεί μόλις δύο άτομα στο ενεργητικό του. Εκδότης του παιχνιδιού είναι η Crunching Koalas, η οποία έχει στο ενεργητικό της αρκετά παιχνίδια μικρού βεληνεκούς, καθώς επίσης και κάποιους free-to-play τίτλους.

Τι είναι όμως το “The Gap”; Ο τίτλος που έχουμε τη χαρά να σας παρουσιάσουμε σήμερα, είναι ένας first-person, adventure τίτλος. Στην ουσία ένας walking simulator με αρκετά στοιχεία θρίλερ και κάποιους γρίφους, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι αρκετά εύκολο να λυθούν. Είναι ένα είδος παιχνιδιού που συναντάμε πολλές φορές, κυρίως από μικρά στούντιο. Επικεντρώνεται σχεδόν αποκλειστικά στην ιστορία που έχει να μας πει, αψηφώντας τις περισσότερες φορές το κομμάτι του gameplay. Σίγουρα οι δημιουργοί του, δεν εφηύραν τον τροχό με το νέο τους πόνημα, όμως η δουλειά τους είναι αρκετά καλή αν λάβουμε υπόψιν και το μέγεθος του LABEL THIS στούντιο.

Η ιστορία μας διαδραματίζεται σε ένα αρκετά ρεαλιστικό μέλλον, όπως τουλάχιστον μας δίνει να καταλάβουμε το παιχνίδι αρχικά. Βρισκόμαστε στο 2045 και ελέγχουμε τον Joshua Hayes, έναν νευροεπιστήμονα από τους καλύτερους και πιο ανερχόμενους στον τομέα του. Η ιστορία μας ξεκινά και το πρώτο πράγμα που θα δούμε είναι την Amber, σύζυγο του πρωταγωνιστή μας, να τον εγκαταλείπει, παίρνοντας μαζί και την κόρη τους. Ο Joshua έχει κενά μνήμης και έτσι, μαζί με εμάς προσπαθεί να ανακαλύψει τι έχει συμβεί και πως βρέθηκε στο σημείο μηδέν. Πώς από εκεί που δεν του έλειπε τίποτα, πλέον έχασε τα πάντα.

Στα πρώτα κιόλας στάδια του παιχνιδιού θα καταλάβουμε πως η σύζυγος του πρωταγωνιστή πάσχει από μια σπάνια νευρολογική ασθένεια. Ο πρωταγωνιστής μας προσπαθεί να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να την βοηθήσει, αλλά είναι μάταιο. Έτσι προβαίνει σε ακραίες μεθόδους, χρησιμοποιώντας τις επιστημονικές του γνώσεις σε συνδυασμό με τη νανοτεχνολογία, αλλά και ένα αμφιβόλου ηθικής πείραμα υψηλού κινδύνου και ρίσκου, προκειμένου να κρατήσει ενωμένη την οικογένειά του.

Μέσω αυτού του πειράματος λοιπόν, ο Joshua καταφέρνει να ταξιδέψει στον χρόνο, αλλά και σε παράλληλα σύμπαντα, ψάχνοντας απεγνωσμένα να βρει τη θεραπεία για την Amber. Σε αυτό το σημείο να πούμε, ότι αυτή η τεχνική αφήγησης βοήθησε εξαιρετικά το παιχνίδι με δύο τρόπους, καταφέρνοντας αφενός να προχωρήσει την πλοκή και την εξέλιξη του παιχνιδιού και αφετέρου, να μας κάνει να κατανοήσουμε οργανικά τι έχει συμβεί και πώς φτάσαμε μέχρι τη στιγμή που ξεκινήσαμε να ελέγχουμε τον πρωταγωνιστή μας. Σταδιακά θα βλέπουμε σκηνές από το παρελθόν μας. Προσωπικές στιγμές, σημειώματα, εικόνες και αντικείμενα, τα οποία άλλα λιγότερο και άλλα περισσότερο, μας βοηθούν να κατανοήσουμε την ψυχοσύνθεση των πρωταγωνιστών μας, αλλά και πώς η κλιμάκωση των γεγονότων οδήγησε τον Joshua στην παρούσα κατάσταση.

Το σύνηθες στα παιχνίδια αυτού του είδους είναι να μας αφηγούνται την ιστορία γραμμικά, πράγμα που δεν συμβαίνει στο “The Gap”. Η “μετακίνηση” μας σε εντελώς διαφορετικά σύμπαντα και χρονικές περιόδους προσδίδει ενδιαφέρον στο παιχνίδι, αφού η απάντηση δεν μας δίνεται ποτέ “στο πιάτο”. Αντίθετα πρέπει να την ανακαλύψουμε βρίσκοντας στοιχεία της ιστορίας διάσπαρτα μέσα σε κάθε ταξίδι μας στον χωροχρόνο. Από την άλλη, αυτό καθιστά δύσκολη την πλήρη κατανόηση του τι έχει συμβεί, ενώ και οι εξειδικευμένοι επιστημονικοί όροι κάνουν την κατάσταση ακόμα δυσκολότερη. Επίσης, ενώ αρχικά η ιστορία μοιάζει αρκετά ρεαλιστική, εν τέλει οδηγείται σε μονοπάτια επιστημονικής φαντασίας. Γεγονός όχι απαραίτητα αρνητικό, αφού αυτό βοηθά στην εξέλιξη της ιστορίας μας, όμως ίσως η “μετάβαση” από έναν φαινομενικά ρεαλιστικό σε έναν μεταφυσικό κόσμο να ξενίσει κάποιους.

Αφήνοντας για λίγο στην άκρη το κομμάτι της ιστορίας, σε επίπεδο gameplay το παιχνίδι είναι αρκετά απλό. Αλληλεπιδρούμε με αντικείμενα, διαβάζουμε σημειώσεις ή βλέπουμε φωτογραφίες και μέσω αυτών μεταφερόμαστε στην ανάμνηση που μας δημιουργούν. Εκεί θα χρειαστεί να λύσουμε τις περισσότερες φορές απλούς γρίφους, ενώ υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις, στις οποίες θα δυσκολευτούμε αρκετά. Ολοκληρώνοντας τους γρίφους επιστρέφουμε στην πραγματικότητα, προσθέτοντας σταδιακά τα στοιχεία που βρίσκουμε μέσα από τις αναμνήσεις μας. Όλες αυτές οι επιμέρους ιστορίες πλάθουν τελικά την ιστορία μας στην ολότητά της.

Στον τεχνικό τομέα το παιχνίδι δεν βρίθει ποιότητας από άποψη γραφικών, πράγμα λογικό, αφού όπως είπαμε το παιχνίδι φτιάχτηκε από δύο ανθρώπους. Από την άλλη, τα voice overs είναι σε πολύ καλό επίπεδο. Οι διάλογοι είναι αρκετά προσεγμένοι, οι τόνοι της φωνής των πρωταγωνιστών είναι εντός κλίματος και μας πείθουν, δείχνοντας την κατάλληλη συναισθηματική φόρτιση, χωρίς υπερβολές.

Συνοπτικά, το “The Gap” μας αφηγείται πολύ καλά την ιστορία ενός άντρα ο οποίος προσπαθεί να κάνει τα πάντα για να κρατήσει την οικογένειά του ενωμένη. Παρόλο που τελικά η ιστορία κάνει μια “βουτιά” στην επιστημονική φαντασία, μπορούμε να δούμε ξεκάθαρα όλο το άγχος και την πίεση που βαραίνουν έναν σύζυγο και πατέρα. Ταυτόχρονα όμως και την θέλησή του να ξεπεράσει τον εαυτό του, να φτάσει στα άκρα, φλερτάροντας επικίνδυνα με τη λεπτή γραμμή που χωρίζει την λογική από την τρέλα. Ενός ήρωα της καθημερινότητας αποφασισμένου να θυσιαστεί για εκείνους που αγαπά.

Το παιχνίδι έχει σχετικά μικρή διάρκεια. Ακόμα και αν μας ταλαιπωρήσουν 2-3 γρίφοι, οριακά θα ξεπεράσει τις 4 ώρες συνολικά, ενώ μπορούμε να δούμε και δύο διαφορετικά τέλη της ιστορίας. Το Review βασίστηκε στην έκδοση του παιχνιδιού για το Steam.

Ευχαριστούμε την Enarxis Dynamic Media για την παραχώρηση του key code για τις ανάγκες του review.

Βαθμολογία 7

ΘΕΤΙΚΑ

  • Δυνατή ιστορία
  • Πρωταγωνιστές με στιβαρή υπόσταση
  • Voice overs

ΑΡΝΗΤΙΚΑ

  • Μέτριο σε επίπεδο γραφικών
  • Κάποιοι γρίφοι θα μας ταλαιπωρήσουν χωρίς λόγο
  • Επιστημονικοί όροι και άρθρα που δεν βοηθούν τη ροή

Από τον πλανήτη Corneria στο Super Nintendo, με συγκυβερνήτη τον Star Fox, μέχρι την παραλία του Death Stranding, με τον Sam Porter να με κουβαλάει στις πλάτες του και πολλούς ενδιάμεσους σταθμούς, με συμπαραστάτες τον Sir Daniel Fortesque, τον Sora και την Ellie, ένα ταξίδι φαντασίας που συνεχίζεται… Who am I? Σίγουρα όχι ο Spider-Man.